دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی

تقویت دیوارهای غیر سازه ای با الیاف شیشه و پلاستر سیمانی که با نام تجاری وال مش شناخته می شود، در ابتدا در چندین آیین نامه معرفی شد. هر چند انتشار آیین نامه هایی همچون پیوست ششم استاندارد 2800، ضابطه 819 و ویرایش اول نشریه 714، گام موثری را در آشنا کردن جامعه مهندسی با روش وال مش داشت؛ اما مبنای دستورالعمل های ارائه شده در این آیین نامه ها، کامپوزیت FRCM بود. به قول معروف «دیکته نانوشته غلط ندارد». در آیین نامه های ذکر شده ضعف های زیادی وجود داشتند که خود باعث سرگردانی و ابهامات زیادی در جامعه مهندسی شد.

حتی در بعضی از مواقع جامعه مهندسی برای رفع این ابهامات از دانش خود استفاده می کردند که نه تنها مفید نبود، بلکه مشکلاتی را نیز به وجود می آورد. عدم وجود قوانین دقیق برای اجرای وال مش، باعث خطاهای اجرایی زیادی در این سیستم شد. سوء استفاده های زیادی نیز از سوی شرکت ها و مجریان برای اجرای این سیستم به وجود آمد که همه این موارد باعث ایجاد ساختمان های ضعیف و بدون وال پستی شد که اگرچه وال مش داشتند، اما سیستم وال مش در آن ها عملکرد خوبی را در اختیار قرار نمی داد. همین امر باعث ممنوعیت وال مش در سال 1402 و سپس روی کار آمدن «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» شد.

ضعف های آیین نامه های موجود و ضرورت انتشار استانداردی مستقل در ارتباط با وال مش

قبل از انتشار «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی»، سه استاندارد و آیین نامه برای اجرای این سیستم معرفی شده بودند که شامل: پیوست ششم استاندارد 2800، ضابطه 819 و ویرایش اول نشریه 714 بودند. در پیوست ششم استاندارد 2800، وال مش به عنوان یک روش نوین برای مهار دیوار شناخته می شد و با عنوان مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف معرفی گردید که در آن به این نکته اشاره شد که در طراحی و اجرای وال مش، خمش دیوار به صورت یک طرفه فرض می گردد و نیازی به اجرای وادارهای قائم و افقی نیست. همچنین در این استاندارد در مورد مواد اولیه برای اجرای وال مش مانند توری فایبرگلاس مقاوم به قلیا با حداقل 16 درصد زیرکونیا و پلاستر وال مش سیمانی اشاره شد؛ اما در مورد دیتیل های اجرایی دیگر هیچ توضیح خاصی داده نشد. مهم‌ترین اشتباه و نقطه ضعف در پیوست ششم استاندارد 2800 این بود که در کنار ستون ها از نبشی استفاده می شد. این خطا در ضابطه 819 نیز تکرار شد. اما در ویرایش اول نشریه 714، این اشتباه ترسیمی برطرف شد. با این وجود همین اشتباه کوچک باعث به بار آوردن هزینه های اضافی زیاد برای پروژه های مختلف به دلیل اجرای وال مش شد.

ضابطه 819 تقریبا دیتیل های اجرایی مشابهی را با استاندارد 2800 ارائه کرد. در این ضابطه به نکته ای اشاره شد که در آن فواصل بین نوارهای وال مش و عرض نوار وال مش مشخص شده بود که خود جامعه مهندسی را دچار ابهامات بسیار زیادی کرد. فاصله وال مش 75 سانتی متر و عرض آن 25 سانتی متر در این ضابطه معرفی شد و بسیاری از پروژه های عمرانی بدون هیچ گونه طراحی با همین اصول وال مش را اجرا کردند. این موضوع باعث ایجاد مشکلات زیادی شد. از آنجایی که میزان استفاده از مش فایبرگلاس و پلاستر در پروژه های مختلف با هم مشابه نیست، در بعضی از پروژه ها از مصالح بیش از اندازه با این روش اجرایی استفاده می شود که بار مالی پروژه ها را افزایش می داد و در بعضی از پروژه ها با همین طراحی، از مصالح کمتری استفاده می شد که ضعف ساختمان را به همراه داشت و باعث ایجاد زنگ خطر برای پایداری دیوارها در برابر زلزله می شد. تاکید ضابطه 819 روی اجرای وال پست بوده است و حتی در آن جداول راهنما برای وال پست ارائه شد، اما هیچ جدول یا توضیح دقیقی در مورد اجرای وال مش به عنوان جایگزینی برای حذف وال پست ارائه نکرد.

در ویرایش اول نشریه 714 سعی شد که برخی از ابهامات طراحی و اجرای وال مش و نواصی که در پیوست ششم استاندارد 2800 وجود داشتند، برطرف شوند. اما همچنان ابهامات و نواقص زیادی احساس می شد. برای مثال در آیین نامه های موجود ذکر شده بود که وال مش باید دو طرفه اجرا شود؛ اما برای دیوار مشرف به همسایه که امکان دسترسی به یک طرف دیوار وجود ندارد، هیچ توضیحی در مورد آن داده نشد. علاوه بر این هیچ توضیح دقیقی در این سه نشریه در مورد نحوه تشخیص مش الیاف استاندارد توسط مهندسین ناظر پروژه داده نشده بود که این خود یکی از نواقص بسیار مهم محسوب می شد. با وجود همه این ابهامات باید این انتظار را از جامعه مهندسی داشت که سیستم های نوین وال مش را به دلخواه و با خطاهای اجرایی فراوانی اجرا می کردند. اصلی‌ترین علت ممنوعیت وال مش در سال 1402 نیز همین بود، یعنی خطاهای اجرایی که هر کدام به نوبه خود باعث ایجاد ضعف در ساختمان ها می شدند.

انتشار دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی در سال 1403

«دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» با وجود تمامی ابهامات، عدم ارائه اصول و قواعد، روی کار آمد. با انتشار استاندارد وال مش در سال 1403، کلیه ابهاماتی که ناظران و مهندسان اجرایی برای اجرای وال مش داشتند برطرف شدند. این دستورالعمل در مجموع دارای 4 فصل به شرح زیر است:

فصل اول: الزامات و روابط طراحی

فصل اول این نشریه در مورد الزامات و روابط طراحی دیوارها، وال مش و سایر قوانین است. در این بخش فرمول ها و توضیحات مهمی درج شده اند که حتما باید مورد توجه متخصصان اجرایی و ناظران قرار بگیرند.

فصل دوم: محاسبه طراحی دیوارها

محاسبات طراحی دیوارها در نشریه وال مش به صورت دقیق توضیح داده شده است. این بخش نیز دارای فرمول ها و روش های محاسباتی دقیقی بوده که باید حتما توسط مهندسان طراح و محاسب بررسی شود.

فصل سوم: جزییات اجرای دیوارها

در فصل سوم جزئیات اجرایی دیوارها به طور کامل توضیح داده شده اند. نحوه اتصال دیوارها به یکدیگر، اجرای وال مش در جان پناه ها، نحوه اجرای مش الیاف برای دیوارهای مشرف به همسایه و … با قوانین مربوطه ذکر شده اند.

فصل چهارم: ضوابط مش الیاف برای مسلح کردن دیوار

در فصل چهارم به طور کامل به مواد اولیه قابل استفاده برای مسلح کردن دیوارها پرداخته است تا ابهامات موجود برای پیمانکاران جهت انتخاب بهترین نوع مش فایبرگلاس برطرف شود.

استاندارد وال مش: الزامات و روابط طراحی

در فصل اول «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» در مورد الزامات و روابط طراحی توضیح داده شده است. هدف از ارائه این بخش توضیح در مورد وال مش، روش اجرایی آن و اصولی است که همه پیمانکاران و طراحان باید به آن توجه داشته باشند. در این بخش کلیه الزامات و روابط طراحی اولیه که مقدمه شروع طراحی وال مش هستند، ذکر شده اند. با تکیه بر اطلاعات داده شده در فصل اول این استاندارد وال مش، می توان به طور دقیق‌تر وال مش را اجرایی نمود و سه فصل دیگر را نیز مطالعه کرد. طراحی، اجرا و کنترل کیفیت دیوارهای خارجی، دیوارهای داخلی، جان پناه ها و دیوارهای بالکن باید مطابق با دستورالعمل این ضابطه انجام شود. همانطور که در این بخش ذکر شده است، اگر جزئیات اجرایی و انتخاب مصالح مطابق با این دستورالعمل نباشد، اجرای سیستم نوین وال مش در هر نوع ساختمانی ممنوع است. همچنین کنترل کیفیت وال مش باید با کمک آزمون ها و تست های انجام شده باشد. استفاده از مش الیاف بدون گواهینامه فنی مرکز تحقیقات، راه، مسکن و شهرسازی برای مسلح کردن دیوارها بر اساس توضیحات داده شده ممنوع می باشد.

بر اساس توضیحات این بخش باید توجه داشت که دیوارهای خارجی، جان پناه ها و دیوارهای بالکن در مقابل بارهای وارده ناشی از فشار و مکش باد داخلی و خارجی، جابجایی های ناشی از زلزله و بارهای ناشی از ضربه طراحی می شوند. دیوارهای داخلی نیز باید در برابر نیروها و جابجایی های زلزله و بارهای ناشی از ضربه طراحی و مقاوم سازی شوند که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. حداقل ضخامت مجاز دیوار برای تسلیح با این روش که در جداول فصل دوم ذکر شده اند، باید 10 سانتی متر باشد. بنابراین، به هیچ وجه نمی توان دیوارهایی با ضخامت کمتر از 10 سانتی متر را با روش وال مش مهار لرزه ای نمود.

موضوع دیگری که در این فصل از «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» به آن اشاره شده، طول آزاد دیوارهاست. مطابق با دستورالعمل و فرضیات ایجاد شده، در روش مسلح سازی دیوار با مش الیاف محدودیتی در راستای طول آزاد دیوار وجود ندارد و ارتفاع آزاد دیوار با طراحی و بر اساس ظرفیت دیوار تمام پوشش تعیین می گردد. در صورتی که دیوار در حالت تمام پوشش پاسخگو نباشد، می توان با پیروی از دستورالعمل و ضوابط اجرا و اجرای مش الیاف به صورت دو طرفه، مقاومت مورد انتظار را ایجاد نمود. دقت شود که حداکثر ارتفاع آزاد دیوار برای اجرای وال مش 6 متر است و اگر ارتفاع کف تا سقف طبقه از این مقدار بیشتر باشد، باید از روش های دیگر همچون مسلح کردن دیوارها با وال پست و میلگرد بستر استفاده کرد. مطابق با توضیحات فصل اول «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی»، حداقل مقاومت الیاف استفاده شده برای تسلیح دیوار باید به گونه ای در نظر گرفته شود که مقاومت کششی آن پس از قرار دادن پلاستر گچی و سیمانی پس از تست قلیایی برای 5 سانتی متر 1200 نیوتن باشد. حداقل سطح پوشش دیوار با مش الیاف در دیوارهای خارجی 50 درصد از سطح دیوار و برای دیوارهای داخلی حداقل 30 درصد از سطح دیوار می باشد. مطابق با قوانین فاصله آزاد میان الیاف نباید از 70 سانتی متر برای دیوارهای داخلی و 50 سانتی متر برای دیوارهای خارجی بیشتر باشد.

استاندارد وال مش: محاسبه طراحی دیوارها

از آنجایی که بدون محاسبه برای طراحی دیوارها نمی توان عملا دیوارها را با وال مش اجرا نمود، فصل دوم از «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» به محاسبه طراحی دیوارها پرداخته است. در این بخش برای انواع دیوارها از جمله دیوارهای داخلی، دیوارهای سفالی و دیوارهای خارجی نحوه طراحی دیوار به صورت دقیق شرح داده شده است. برای طراحی دیوارهای تقویت شده با الیاف مسلح شده باید توجه داشت که در راستای قائم با توجه به افزایش ظرفیت خمشی در راستای قائم نیازی به توزیع بار عمود بر صفحه در دو راستا نیست. به دلیل رفتار دیوار به صورت خمش یک جهته و با فرض اینکه کشش توسط الیاف و فشار وارد شده توسط بلوک ها تحمل می شود، می توان محاسبات را مطابق با فرمول ارائه شده در این نشریه انجام داد.

در فصل دوم از «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» به طور کامل میزان درصد پوشش دیوارهای خارجی با ارائه جداول مختلف توضیح داده شده اند. از آنجایی که سرعت باد روی طراحی دیوارها تاثیر می گذارد، برای هر سرعت از باد جداول اختصاصی در نظر گرفته شده اند که باید به آن ها توجه داشت و بر اساس هر یک از آن ها، طراحی دیوارها را انجام داد. همچنین ضخامت دیوار یکی دیگر از معیارهایی است که باعث ایجاد تفاوت در طراحی وال مش در دیوارهای سازه ای و غیر سازه ای شده است. هر چقدر ضخامت دیوار بیشتر، جزئیات اجرایی وال مش نیز تغییر می کند. طراحان باید توجه کنند که برای هر یک از طبقات ساختمانی میزان پوشش دهی متفاوتی از وال مش در نظر گرفته شده است که در جداول باید به آن ها توجه داشت.

موضوع دیگری که در این بخش برای طراحی دیوارها با وال مش روی آن تاکید شده، در نظر گرفتن میزان اهمیت ساختمان هاست. ساختمان هایی که در مناطق زلزله خیز واقع نشده اند با سطح اهمیت متوسط و ساختمان هایی که در مناطق زلزله خیز واقع شده اند با سطح اهمیت زیاد و بسیار زیاد طراحی می شوند. این موضوع روی انتخاب مصالح و میزان پوشش دهی الیاف وال مش تاثیر می گذارد. بر این اساس می توان از الیاف مش فایبرگلاس با مقاومت کششی متفاوت استفاده نمود که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند.

استاندارد وال مش: جزییات اجرای دیوارها

فصل سوم «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» نحوه اجرای دیوارها را به صورت صحیح شرح داده است. در این فصل می توان جزئیات اجرایی دیوارهای خارجی، دیوارهای داخلی، جان پناه ها و دیوارهای مشرف به ساختمان های مجاور را مورد بررسی قرار دارد. در این بخش توضیح داده شده که تنها زمانی می توان به جزئیات اجرایی دیوارهای ذکر شده اکتفا کرد که برای دیوارهای مشرف به ساختمان های مجاور چند شرط برقرار باشد. اولین شرط 5 طبقه بودن ساختمان (یا کمتر)، در نظر گرفتن حداکثر ارتفاع آزاد دیوار 3 متر و فاصله دهانه ستون ها 6 متر و کمتر می باشد.

• مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف: در این بخش از «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» به طور کامل در مورد نحوه اجرای وال مش روی دیوارها توضیح داده شده است. مطابق با توضیحات، خمش دیوار به صورت یک طرفه و در راستای قائم در نظر گرفته می شود. بنابراین، نیازی به اجرای وادار قائم و افقی نیست و تنها وال مش با ترکیب مش فایبرگلاس و پلاستر سیمانی و گچی مورد استفاده قرار می گیرد. الیاف شیشه باید مقاوم به قلیا و با مقاومت تسلیم بیش از 1000 مگاپاسکال در نظر گرفته شوند. همچنین پلاستر مجاز برای استفاده از نوع سیمانی است که جزئیات اجرایی دقیق‌تر را می توانید در دستورالعمل اجرای وال مش مطالعه کنید.
• اتصال دیوارهای غیر سازه ای به یکدیگر: برای اتصال دیوارهای غیر سازه ای به یکدیگر لازم است که هر دو دیوار به صورت جداگانه با وال مش تسلیح شوند. سپس برای اتصال دو دیوار از یک لایه مش فایبرگلاس L شکل استفاده می شود و روی آن نازک کاری قرار می گیرد. این موضوع برای دستیابی به بهترین عملکرد و جلوگیری از ترک خوردگی در سازه ها الزامی است.
• اجرای نعل و درگاه: در صورتی که دیوارهای نیاز به مهار لرزه ای دارای درب و پنجره باشد، باید حتما این بخش را برای اجرای نعل درگاه و نصب درب و پنجره مطالعه نمود. در کنار بازشوها باید از مش الیاف به همراه ملات سیمانی از بیرون و اندود گچی در داخل ساختمان استفاده گردد. همچنین توجه به تصاویر ارائه شده در این بخش برای اجرای صحیح وال مش الزامی است.
• جان پناه ها و بالکن ها: از آنجایی که جان پناه ها و بالکن ها نیاز به اجرای وال مش برای دستیابی به بیشترین مقاومت دارند، در این بخش جزئیات اجرایی آن ها به طور دقیق توضیح داده شده است. مطابق با ضوابط اتش نشانی ارتفاع جان پناه ها باید حداقل 1.2 متر باشد. برای اجرای وال مش باید از نوارهای قائم به صورت فول و پیوسته استفاده شود که در این صورت مقاومت کششی آن ها باید حداقل 1500 نیوتن بر 5 سانتی متر از عرض الیاف باشد. همچنین برای پوشش دادن الیاف، از ملات ریزدانه با نسبت سیمان به ماسه بادی 1 به 2 و مقاومت فشاری حداقل 30 مگاپاسکال استفاده می شود.
• تسلیح دیوار با روش تمام پوشش: در صورتی که طراحان بر اساس جداول فصل دوم نیاز به پوشش کامل دیوار با الیاف داشته باشند و یا به دلیل بالا بودن ارتفاع دیوار، نیاز به پوشش سرتاسری آن باشد؛ توصیه می شود که حتما از روش فول مش استفاده گردد. در این صورت مش الیاف باید به صورت همپوشانی با حداقل 10 سانتی متر روی یکدیگر قرار بگیرند. به دلیل اجرای فول مش، می توان از مش الیاف با چشمه های بزرگ‌تر استفاده کرد و چشمه های الیاف نیز باید کاملا روی یکدیگر قرار بگیرند. در صورتی که دیوار میان ستون ها وجود داشته باشد، باید روی ستون ها نیز از نبشی و ناودانی استفاده گردد.
• تسلیح دیوارهای مشرف به همسایه: در ساختمان های 5 طبقه و کمتر برای دیوارهای مشرف به ساختمان مجاور می توان از وال مش استفاده نمود. اگر فاصله آزاد میان ستون ها 6 متر یا کمتر باشد و ارتفاع آزاد دیوارها از روی کف سازی تا زیر تیر 3 متر یا کمتر باشد، می توان از مش الیاف به صورت یک طرفه استفاده کرد. در این صورت باید حتما وال مش به صورت فول و مطابق با بند قبلی اجرا گردد. نکته ای که در این بخش ذکر شده این است که در راستای قائم و افقی باید حداقل در 3 نقطه در ارتفاع دیوار، دسته مش الیاف به ملات آغشته شود و سپس به صورت ستاره ای روی دیوار پخش گردد. حداقل شعاع ستاره های در نظر گرفته شده باید 30 سانتی متر باشد.

استاندارد وال مش: ضوابط مش الیاف

فصل چهارم «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» در مورد نحوه انتخاب مش الیاف توضیح داده شده است. لازم است که کلیه طراحان و تامین کنندگان مواد اولیه و مصالح ساختمانی، فصل چهارم این استاندارد را به صورت دقیق مطالعه کنند. شبکه الیاف به عنوان یک ساختار شبکه ای متشکل از نخ های ممتد به یکدیگر متصل شده شناخته می شود که باید ساختار دو جهته داشته باشد. در مش دو طرفه در هر دو جهت نخ ها مقاومت کششی بسیار بالایی دارند و لازم است که فاصله بین چشمه ها نیز مطابق با قوانین در نظر گرفته شده از 5 میلی متر کمتر و از 10 میلی متر بیشتر باشد. حداکثر اندازه سنگدانه های استفاده شده در وال مش نیز نباید از حداقل دو مقدار نصف فاصله باز بین چشمه ها و 2 میلی متر بیشتر باشد. در استاندارد وال مش توضیح داده شده که مش الیاف دو جهته برای وال مش اجرا گردد.

همچنین مطابق با این بخش از «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» باید توجه شود که کشش قابل تحمل در راستای عرضی الیاف وال مش باید حداقل 70 درصد و در راستای طولی باشند. همچنین جنس الیاف در دو راستا باید کاملا یکسان باشند تا بتوان به بهترین شکل آن ها را اجرا نمود. نیروی کششی قابل تحمل توسط الیاف بر اساس مقاومت کششی 5 سانتی متر عرض الیاف تعیین می شود که باید حداقل 1200 نیوتن بر 5 سانتی متر از عرض الیاف باشد. عرض نوارها و نوع جنس و مقاومت الیاف در دو طرف دیوار باید برابر در نظر گرفته شود و الیاف نیز باید روبروی یکدیگر در دو طرف دیوار قرار داده شوند تا عملکرد عالی را برای پوشش دهی دیوار داشته باشند. الیاف مورد تایید در فصل چهارم نشریه وال مش، الیاف شیشه مقاوم به قلیا یا AR-glass هستند که می توانند در محیط سیمانی مقاومت خوبی از خود نشان دهند. کاهش مقدار قلیای سیمان و ایجاد یک لایه سد محافظتی روی الیاف در برابر اثرات شیمیایی محیط کافی نبوده و مطابق با دستورالعمل تنها می بایست از مش فایبرگلاس مقاوم به قلیا استفاده شود.

بررسی محدودیت‌های پیشین و رفع ممنوعیت استفاده از وال مش

محدودیت های پیشین در آیین نامه های موجود برای اجرای وال مش و جدید بودن این سیستم باعث ایجاد سوء استفاده های احتمالی در حوزه اجرای وال مش شد. علاوه بر این، پیمانکاران، کارفرمایان و مهندسان ناظر هیچ گونه دستورالعمل دقیقی نداشتند که با وجود آن بررسی کنند که سیستم وال مش اجرا شده در ساختمان مورد تایید هست یا دارای نقاط ضعف بی شماری است. با توجه به مشاهده مواد متعدد سوء استفاده در کاربرد وال مش برای پایدارسازی و مسلح کردن دیوارهای داخلی و پیرامونی در برابر بارهای وارده به ویژه زلزله، نیاز به وجود یک دستورالعمل دقیق احساس می شد. علاوه بر این، اشتباهات فاحش زیادی نیز در بعضی از طراحی های انجام شده نشان دادند که عدم تسلط طراحان و ناظران نظام مهندسی بر روی روش های محاسبه و اجرای این سیستم می تواند به ضعف کلی ساختمان منجر شود.

انتشار وال مش با توجه همه موارد ذکر شده به صورت موقت در سال 1402 در دیوارهای پیرامونی ممنوع اعلام شد. با انتشار «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» همه محدودیت ها و ابهامات برطرف شدند تا دیگر هیچ یک از افراد حاضر در پروژه از جمله طراحان، مهندسان ناظر، پیمانکاران و کارفرمایان ابهامی در زمینه اجرای وال مش نداشته باشند.

نقش نشریه جدید در توسعه و استانداردسازی اجرای وال مش

اجرای وال مش دارای مزایای بسیار زیادی بود. اول اینکه به دلیل فرض خمش یک طرفه در وال مش، نیازی به اجرای وادار قائم و افقی نبود که این موضوع خود یک مزیت بزرگ برای این محصول محسوب می شد و هزینه های اجرایی را به شدت کاهش می داد. دومین مزیت وال مش این بود که با سهولت بسیار بیشتری نسبت به وال پست های فلزی قابلیت اجرا داشت و به دلیل حذف میلگرد بستر و بسیاری از المان های فلزی، امکان اجرای وال مش روی دیوار وجود دارد. همه این موارد به یک طرف و امکان اجرای وال مش پس از دیوارچینی نیز در یک طرف دیگر که باعث شد بتوان آن را به عنوان یک محصول کاربردی برای پوشش دادن دیوارهای پیرامونی هنگام بازسازی و یا وجود خطاهای اجرایی در وال پست بدون نیاز به تخریب شناخت. با وجود همه مزایای وال مش، سیستم وال مش دارای ابهامات زیادی برای اجرا بود که این موضوع خود باعث خطاهای اجرایی زیادی شد. همین مورد اجازه نداد تا بتوانیم از مزایای بی شمار وال مش و جایگزین شدن آن با وال پست بهره مند شویم.

با وجود «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» حداکثر ابهامات در زمینه اجرای وال مش برطرف شدند. این دستورالعمل به طور کامل به اجرای وال مش پرداخته است. از نحوه محاسبه، طراحی تا اجرا و انتخاب مصالح در 4 فصل مجزا در این دستورالعمل قید شده اند که می توان هر یک از آن ها را مطالعه و به بهترین شکل مورد بررسی قرار داد. در نشریه وال مش جدید ابهامی در زمینه اجرای وال مش وجود ندارد و کلیه قوانین به صورت هوشمندانه و دقیق ذکر شده اند. این موضوع نقش مهمی را در توسعه وال مش و رفع ابهاماتی دارد که پیمانکاران در ذهن خود دارند.

کلام پایانی

توسعه و اجرای وال مش از همان زمان که در استاندارد 2800 معرفی شد، درک گردید. با این وجود محدودیت ها و ابهامات موجود در هر سه استاندارد 2800، ضابطه 819 و نشریه 714 باعث شد تا همچنان این سیستم نتوانست به عنوان یک جایگزین صحیح برای وال پست شناخته شد. با این وجود و حتی روی کار آمدن ممنوعیت وال مش در سال 1402، «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» روی کار آمد تا بتواند تمامی ابهامات را برطرف کرده و نقش مهم و حیاتی را جهت دستیابی به وال مش به عنوان یک سیستم کارآمد در پروژه های مختلف عمرانی داشته باشد. کلیه پیمانکاران، مهندسان اجرایی و طراح می توانند با مطالعه دقیق «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» از جزئیات اجرایی وال مش مطلع شوند و بر اساس آن ها، به بهترین شکل اقدام به اجرای سیستم نوین وال مش در سازه های مختلف نمایند.